Üsküdar’a gider iken aldı da bir yağmur Katibimin setresi uzun eteği çamur Katip uykudan uyanmış gözleri mahmur Katip benim ben katibin el ne karışır Katibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır Üsküdar’a gider iken bir mendil buldum Mendilimin içine lokum doldurdum Ben yarimi arar iken yanımda buldum Katip benim ben katibin el ne karışır Katibime kolalı da gömlek ne güzel yaraşır Kaynak: Nuri Halil Poyraz